«Μια ανθρωπότητα που δεν βρίσκει τον τρόπο να ξαναφτιάξει τον κόσμο γύρω της, βρίσκει τον τρόπο να γεράσει, και πολύ γρήγορα μάλιστα!» (O.Eλύτης)


Δευτέρα 14 Απριλίου 2008

Η δύναμη της παρέας και της ιδέας...!


Διάβασα πριν λίγες μέρες, στην εφημερίδα « Αthens Voice» που διανέμεται δωρεάν στους σταθμούς του μετρό, ένα άρθρο του Γ.Κωνσταντινίδη που έγραφε: Πριν από 30 χρόνια, κάποιες νεαρές Γερμανίδες παντρεύτηκαν με Έλληνες και έγινε σπίτι τους η Ελλάδα.
Ανησυχούσαν όμως, ότι κάποια μέρα θα γεράσουν και ο φόβος μήπ
ως μείνουν μόνες, τις έκανε να αποφασίσουν να φτιάξουν ένα γηροκομείο στην Ελλάδα.
Δεν ήξεραν πότε θα το φτιάξουν, αλλά άρχισαν να αποταμιεύουν χρήματα.
Κάθε χρόνο διοργάνωναν, στη Γερμανική Σχολή, χριστουγεννιάτικο παζάρι και ένα ποσό από τα κέρδη κατατίθετο για αυτό το σκοπό.
Τα χρόνια πέρασαν, το ποσό μεγάλωνε, υπήρξαν και άνθρωποι που ευαισθητοποιήθηκαν προσφέροντας ακόμα και μια ολόκληρη πολυκατοικία (αδελφοί Κορωναίου), προκειμένου να υλοποιηθεί η ιδέα.
Αρχιτέκτονες μηχανικοί και Πολιτικοί μηχανικοί προσφέρθηκαν χωρίς αμοιβή και βοήθησαν στην ανακατασκευή του κτιρίου.
Έτσι δημιουργήθηκε το « Haus Koroneos», ένας πρωτότυπος οίκος ευγηρίας-μη κερδοσκοπικός φορέας κοινής ωφελείας.

Πολλοί εθελοντές βοηθούν σε καθημερινή βάση. Παραδίδονται μαθήματα ζωγραφικής, δημιουργούνται ομάδες που ασχολούνται με την ψυχαγωγία, ενώ οι μαθητές της Γερμανικής Σχολής, τακτικά παρουσιάζουν θεατρικές παραστάσεις, δημιουργώντας μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα – σχέση με την τρίτη ηλικία.
Δεν φιλοξενούνται μόνο Γερμανοί, υπάρχουν και Ελβετοί, Γάλλοι και βέβαια Έλληνες, οι οποίοι αποτελούν και την πλειοψηφία των ενοίκων.
Υπάρχει ακόμη, ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό για τους ασθενείς που πάσχουν από Αλτσχάιμερ, με στόχο να τους ηρεμούν χωρίς να καταφεύγουν σε φάρμακα.
Όλο αυτό το «ιδανικό» περιβάλλον, δημιουργήθηκε από μια παρέα ανθρώπων που ξεπερνώντας αλαζονικές συμπεριφορές ,προσωπικές αναμετρήσεις , ανούσιες εχθρότητες και αμπελοφιλοσοφίες, πίστεψαν σε μια ιδέα και ενέπνευσαν ανθρώπους για αυτό το σκοπό. Τα κατάφεραν σπουδαία!
Η ιδέα της προσφοράς, το όνειρο έγινε πράξη, χωρίς αποκλεισμούς φόβους, μικρότητες!
Επιβεβαιώνοντας τη φράση ότι « η ιστορία γράφεται από τις παρέες» θέλω, για μια ακόμη φορά με πείσμα να υπογραμμίσω, ότι η ανθρωπιά, η ευαισθησία και η προσφορά δεν χάθηκαν! Υπάρχουν! Αρκεί οι άνθρωποι να συναντιόνται, να σμίγουν οι παρέες και να ζωντανεύουν οι ιδέες! Ιδέες, ενός άλλου κόσμου, πιο φωτεινού, πιο δημιουργικού, πιο ανθρώπινου, από αυτόν, που η εσωστρέφεια και η απομόνωση, τον χαρακτηρίζει.
Χρειάζονται πολλά; Το παράδειγμα που αναφέρεται πιο πάνω, έχει δώσει ήδη την απάντηση…

Όλγα Σινογιάννη

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Είστε εσείς και όλοι εμείς που δεν τολμάμε! Συνεχίστε μπορεί να μας πείσετε!